
Muzyka: Filip Siejka
Słowa: B.Olewicz
zetnę drzewo, które stare jest 
zatroskany, że wycinam jeden deszcz  
spojrzę w ogień pod mozaiką gwiazd 
licząc ile pragnień płonie w każdym z  nas 
och 
ani ognia ani wody 
nie szczędziło życie mi 
a jednak  sam 
wynajduję wciąż powody 
by raz po raz zgarnąć wszystko albo nic  
zachłanność ta 
w końcu zgubi mnie 
paradoks w tym 
im świat  gorszy jest 
/tym/ mocniej chce się żyć 
stukasz w klawiaturę całe  dni 
bo historia fantastyczna ci się śni 
ciągiem znaków opisujesz świat  
który zmieniasz, bo tworzenia sekret znasz 
och 
piękne domy,  samochody 
klucze do tajemnych drzwi 
ty oddasz je 
i gdzie każą podpis  złożysz 
by jeszcze raz choć na chwilę wejść do gry 
zachłanność ta  
w końcu zgubi cię 
paradoks w tym 
im świat gorszy jest 
/tym/  bardziej chce się żyć